Anita Peters

In 2017 kreeg Anita Peters (58) uit Brunssum de diagnose endeldarmkanker. Tijdens haar behandeling in Zuyderland Medisch Centrum bouwde ze een sterke vertrouwensband op met oncologisch chirurg James van Bastelaar. Mede op zijn advies vroeg ze een second opinion aan. “Als je ziek bent, wil je al het mogelijke hebben gedaan.”
Iedereen die in ons ziekenhuis behandeld wordt, kan een second opinion aanvragen bij een arts in een ander ziekenhuis. “Dat is de normaalste zaak van de wereld”, zegt oncologisch chirurg James van Bastelaar. “Niet alleen als je twijfelt over de mening of behandeling van je arts. Ook als je puur voor de zekerheid wilt checken of de behandelaar niks over het hoofd ziet. Of als vragen onbeantwoord blijven.”

“De CEA-waarde steeg, dat was een flinke tegenvaller”
Dat laatste gebeurde tijdens de behandeling van Anita Peters. “Nadat ik de diagnose darmkanker kreeg, ben ik eerst een aantal keer bestraald en vervolgens geopereerd. Ik herstelde goed. Maar helaas waren de CEA-waarde in mijn bloed een half jaar later toch flink gestegen.” Van Bastelaar: “Dat was uiteraard een flinke tegenvaller. Want CEA is een stofje in het bloed dat kan wijzen op de aanwezigheid van kankercellen. In Zuyderland hebben we gelijk een PET-scan gemaakt om te kijken of we verdachte afwijkingen konden ontdekken. Maar op de scan was niets te zien. Wel zag ik de waardes in het eerste jaar steeds verdubbelen. Van vijftig, naar honderd, en nog hoger. Dat had ik nooit eerder gezien. Er moest íets zijn; we konden alleen niet ontdekken wat.”

Voor een second opinion naar het Antoni van Leeuwenhoek
Anita Peters werd goed in de gaten gehouden: om de drie maanden ging ze in de scan. “Ik voelde me een beetje moe, maar ons leven hier thuis en op de zaak ging door. Omdat ik zo vaak op controle ging, dacht ik: áls zich straks een uitzaaiing laat zien, zijn we er op tijd bij. Ik geloofde gewoon dat het goed kwam. En had veel vertrouwen in mijn arts.” Een second opinion? Daar stond Anita Peters zelf niet zo om te springen. Maar op aandringen van de behandelaar en haar dochter – oncologisch verpleegkundige – ging ze afgelopen jaar toch naar het Antoni van Leeuwenhoek. Ze werd onderzocht door professor Geerard Beets: dé deskundige op het gebied van endeldarmkanker. Anita Peters: “Zijn conclusie was dat de artsen in Zuyderland alles hebben gedaan wat hij ook zou hebben gedaan. Hij bekeek de beelden van de scans, maar kon niks ontdekken. Dat was toen een geruststelling.”

“Ik grijp alles aan om tijd te winnen”
Maar chirurg Van Bastelaar en professor Beets waren er zelf minder gerust op. Samen besloten de artsen om nog een extra kijkoperatie en een MRI-scan in Zuyderland te doen. Ook publiceerden ze in het internationale tijdschrift Journal of Surgical Case Reports een gezamenlijk artikel over de complexe casus. Daarin vroegen ze collega’s om advies. Het verhaal heeft helaas geen happy end. Want in augustus dit jaar vertoonde de achtste PET-scan ineens wél uitzaaiingen. In de lever en op het longvlies. De uitzaaiingen bleken niet afkomstig uit de darmen. De oorzaak is een onzichtbare primaire tumor in de longen. “Ja, en dan denk je: einde oefening”, zegt Anita Peters geëmotioneerd. “Met immunotherapie en chemo proberen we nu zoveel mogelijk tijd te winnen. Vooral in de longoncologie worden veel nieuwe therapieën ontdekt. Dat geeft mij hoop.” Dit keer wil ze zelf een second opinion van het Antoni van Leeuwenhoek. “Als je ziek bent, wil je er alles aan gedaan hebben. Elke kans grijpen om tijd te winnen.” “En daar sta ik volledig achter”, zegt James van Bastelaar beslist.