Ga naar hoofdinhoud

Verpleegkundig specialist als proefkonijn

Lees het hele verhaal

Ed Eussen en Leo Weijers

Liesbreukcentrum Zuyd

Verpleegkundig specialist als proefkonijn

Wat maakt de patiënt die komt voor een poliklinische liesbreukoperatie mee? Hoe zit de patiëntroute eruit, wat kan beter? Liesbreukcentrum Zuyd (Heerlen) testte het uit met verpleegkundig specialist Ed Eussen als proefkonijn. Aanleiding: de eerste poliklinische liesbreukoperaties op 13 april 2018.

Ed legt uit: ‘In Liesbreukcentrum Zuyd worden patiënten op de poliklinische operatiekamer (POK) geopereerd onder plaatselijke verdoving met een roesje. Ze krijgen hier dus geen ruggenprik of volledige narcose. En dat maakt verschil in de route die de patiënt aflegt. Zo ontstond in ons team het idee om een ‘proefkonijn’ in te zetten die de route van de patiënt op dezelfde manier doorloopt als een echte patiënt. ‘Zo kijk je door de bril van de patiënt waardoor eventuele knelpunten eerder ontdekt en verbeterd kunnen worden.’

Ed: ‘Ik heb het proefkonijn spelen als heel positief ervaren. Net als een echte patiënt heb ik thuis de uitnodiging voor de operatie ontvangen. Op de dag van de operatie ben ik opgenomen op de Dagverpleging in Heerlen, heb ik een operatiehemd aangetrokken en is in mijn arm een infuusnaald ingebracht. Vervolgens ben ik naar de poliklinische operatiekamer gebracht.’ Aangezien echt opereren een beetje ver gaat, mag Ed dat onderdeel aan zich voorbij laten gaan. Lachend; ‘Na terugkomst van de POK heb ik mijn eigen kleren meteen weer aangetrokken. Dat leverde veel verbaasde reacties op. ‘Wat, nu al klaar?’ ‘Toen heb ik maar gezegd dat ik geen echte patiënt ben.’

De 75 jarige Leo Weijers is eén van de eerste patiënten die de operatie poliklinisch ondergaat. Hij is op dezelfde dag als Ed op de POK. Leo: ‘Ik heb deze liesbreuk al drie jaar en hij wordt steeds groter. Dat komt vooral door de buikspieroefeningen die ik iedere week doe in het fitnesscentrum. Ik heb geen last en het beperkt me nauwelijks in mijn bewegingen. Maar om erger te voorkomen verwijst de huisarts me naar het liesbreukcentrum waar Ed een intake doet en lichamelijk onderzoek verricht. Ed informeert mij over de nieuwe optie om een liesbreuk operatie uit te voeren onder plaatselijke verdoving. Over de zwakke plek wordt een matje geplaatst. Dit zorgt ervoor dat de uitstulping naar binnen wordt geduwd en dus niet nog groter kan worden. Na de operatie is mijn lies gedurende een week gevoelig en ik moet goed opletten met bewegen. De hechtingen zijn nu alweer verwijderd dus ik kan weer volop fitnessen en aan mijn strakke buik werken. In de voorruimte van de POK heb ik Ed zien liggen in zijn bed, maar ik heb zijn geheimpje goed bewaard.’

Wat zijn de patiëntervaringen van Ed? ‘Mijn complimenten voor de collega’s op de Dagverpleging locatie Heerlen. Ze nemen alle tijd om alles goed uit te leggen en mijn vragen te beantwoorden. De communicatie is erg prettig en geruststellend. Ik heb de contacten als persoonlijk en positief ervaren, ik voelde me veilig. Dat is belangrijk voor iedere patiënt. Verder valt me op dat de bewegwijzering naar de Dagverpleging niet helemaal duidelijk is, dus daar worden verbeteringen op ingezet.’

Patiënten die via Liesbreukcentrum Zuyd worden geopereerd, komen voor en na de operatie bij Ed op het spreekuur. Hij geeft alle nodige informatie en beantwoordt vragen. ‘Ik hoor graag wat patiënten als positief hebben ervaren, maar ook wat ze graag anders zien. Het is belangrijk om onze ogen en oren altijd open te houden voor zaken die beter kunnen. Dit komt de patiënt ten goede. Als ik nog eens proefkonijn kan spelen om verbeteringen tot stand te brengen, dan doe ik dat met alle plezier. Zelfs als dat betekent dat een infuusnaald moet worden ingebracht.’