Ga naar hoofdinhoud

‘Ik vierde mijn eigen overlevingsfeestje’

Lees het hele verhaal

Peter Keulers

Chirurgie

‘Ik vierde mijn eigen overlevingsfeestje’

Peter Keulers hoort in 2015 van zijn arts dat hij slokdarmkanker heeft. Inmiddels is hij vier jaar kankervrij. Als de laatste onderzoeken in 2020 positief verlopen, hoeft hij niet op controle te komen bij chirurg dr. Meindert Sosef. De laatste jaren waren voor hem zeer moeilijk. Niet alleen vanwege zijn aandoening en het aanpassen van zijn leefstijl, maar ook omdat hij afscheid moest nemen van zijn vrouw die aan de gevolgen van kanker overleed.

Peter: ‘Als je vrouw kanker heeft, heb je stress. Ik dacht dat dat de reden was dat ik moeilijk kon eten. Vlees ging helemaal niet meer. Toevallig hoorde de huisarts over mijn eetprobleem toen hij mijn vrouw thuis bezocht. Hij verwees me naar het ziekenhuis en twee dagen later kreeg ik een scopie. Tijdens het onderzoek keek ik mee op de monitor en zag dat het mis was omdat de scoop niet door de slokdarm paste. Vlak boven mijn maag bleek een tumor te groeien van twee centimeter doorsnede.’

‘Al snel volgde een PETCT* scan. Ik was heel erg bang. Niet voor de smalle buis waar je dan inligt, maar voor de uitslag en met name voor mogelijke uitzaaiingen. Op de polikliniek feliciteerde de arts me. Ik trok wit weg en dacht bij mezelf: ‘gek, wat zeg jij nou? Over een paar weken lig ik in mijn kist.’ De felicitaties bleken echter voor het feit dat er geen uitzaaiingen te zien waren en ik een reële overlevingskans had. De adrenaline schoot door mijn lijf en van het gesprek heb ik niks meer meegekregen, want ik vierde in gedachten al mijn eigen overlevingsfeestje.’

Peter: ‘Eerst kreeg ik chemokuren en bestralingen, daarna volgde een operatie. De chemo en bestralingen vielen heel erg mee. Na afloop kwam de klap. Met een flinke longontsteking en meer dan 40 graden koorts werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik kreeg antibiotica en had vreemde hallucinaties. Als Petrus naast mijn bed had gestaan, was ik met hem meegegaan zo beroerd voelde ik me. Na drie dagen ging de koorts omlaag. Mijn gewicht naderde de 70 kilo. Daarom kreeg ik vier tot zes keer per dag nutridrink om aan te sterken. Met mijn neus dicht heb ik dat spul gedronken. Wat een vieze reuk en smerige smaak, maar ik had geen keuze. Als ik nog meer zou afvallen, kon ik niet geopereerd worden.’

Drie weken daarna wordt Peter geopereerd door dr. Sosef en na afloop opgenomen op de Intensive Care. Peter: ‘Ik kwam heel even bij bewustzijn en zag dr. Sosef aan mijn bed staan. Dat was voor mij een teken dat ik nog leefde. Met een gerust hart viel ik weer in slaap. Toen ik goed wakker was, kreeg ik uitleg dat een stuk van mijn slokdarm was verwijderd en mijn maag omhoog getrokken. Ik heb nu een zogenaamde buismaag waardoor de opening van de slokdarm kleiner is. Dat betekent dat ik mijn leefstijl moest veranderen en niet meer alles kon eten.’

‘Ik wil graag aan patiënten die nog geopereerd moeten worden een advies meegeven. Realiseer je dat het ‘gevecht’ pas begint na de operatie. Neem een jaar de tijd voor de ontdekkingstocht wat je wel en niet meer kunt eten. Probeer ook uit hoeveel je kunt eten. Als je moet overgeven, dan probeer het 15 minuten daarna weer opnieuw. Het is belangrijk om de buismaag te trainen. Ik heb moeten leren dat ik mijn maag voed en niet vul. Ik ben een Bourgondiër en dat was mijn valkuil. Ik eet nu bewust en geniet van alles wat ik eet. Belangrijk is ook om kleine porties te nemen.’

‘Dr. Sosef is een geweldige arts. Ik ben heel vaak in het ziekenhuis geweest. Hij en dr. van Berkmortel (medisch oncoloog) hebben ervoor gezorgd dat ik geen afkeer heb gekregen van het ziekenhuis. Ik weet niet wat ik had moeten doen zonder hun steun. Het zijn echt top artsen. De laatste keer bij dr. Sosef zei hij dat in mijn gezicht het eeuwige leven staat en zo voelt dat voor mij ook.’

*Kankercellen en ontstekingscellen verbruiken veel meer brandstof, in de vorm van suiker (glucose), dan gewone cellen. Bij een PETCT scan krijgt de patiënt een kleine hoeveelheid radioactief glucose toegediend. Op deze manier wordt het gebruik van glucose in het lichaam in beeld gebracht en kunnen kankercellen en infecties worden opgespoord.